Wampiry są wśród nas…

Nie wiem, w czym tkwi problem, ale jak wampir święconej wody i czosnku, ja unikam fantastyki, a już na pewno przekoloryzowanej – w moim odczuciu – sagi „Zmierzch”. Wiem, film a książka to niemała różnica. Ale ja oglądałam malutki fragment, który skutecznie mnie zniechęcił do obu pozycji. Zwyczajnie, tanie historyjki o wampirach, ich spopularyzowanie, nieustające wznowienia legend jakoby Dracula istniał naprawdę, są nie dla mnie. Nie wierzę w takie rzeczy. 

„Miasteczko Salem” Stephena Kinga kupiłam w ciemno, za przewodnika mając jedynie trzy krótkie zdania opisu z tyłu książki. Powodował mną wstyd, że aż dotąd tego nie zrobiłam. W końcu tyle mówi się o Kingu i jego twórczości... A ja nie zapoznałam się z ani jedną jego książką.

Powieść jest doskonale skonstruowana, co osiągnięto głównie za sprawą misternie budowanej dramaturgii. Czytelnika wprowadza się najpierw w scenerię małego amerykańskiego miasteczka (choć w rzeczywistości jest to dziura zabita deskami); zapoznaje się go z każdym znaczącym (lub raczej wyróżniającym się czymś szczególnym) mieszkańcem. Tu naprawdę nic nie zapowiadało nadchodzącej makabry. Życie toczyło się z wolna, wręcz mozolnie i nudno, do czasu..., kiedy sprzedano pewien dom - ołtarz wystawiony złym mocom, siedzisko rozprzestrzeniającego się Zła.

 

Ben Mears spędził dzieciństwo w Salem, teraz po kilkudziesięciu latach wraca – wg oficjalnej wersji – by napisać nową książkę. Jest bowiem poczytnym pisarzem. Jego prawdziwy powód powrotu jest zgoła inny. Mężczyzna pragnie rozliczyć się z trawiącą go od wewnątrz przeszłością. Przykre i absurdalne wspomnienia  tłamszące jego umysł od dawna, nie dają mu spokoju, chce się z nich rozliczyć i wreszcie zapomnieć. Co jednak, jak się okaże, nie będzie wcale takie proste.

Ben szczególnie interesuje się tajemniczym domem Marstenów, górującym nad Salem. Przed wielu laty doszło tam do makabrycznej zbrodni, właściciel domu zabił swoją małżonkę, a sam się powiesił. Niedługo po tym, jak wychodzi na jaw, że ten dom kupili dwaj tajemniczy mężczyźni, w Salem zaczynają dziać się dziwne rzeczy. Jedni znikają bez wieści, inni giną w przerażających okolicznościach. Policja jest bezradna, tak samo jak pozostali mieszkańcy. Na to, co się dzieje w Salem nikt nie może mieć wpływu…

Ben wraz z grupą kilku zaufanych osób, której udaje się odkryć okrutną prawdę, stara się zapobiec kolejnym tragediom. Niestety, czasami jest na to za późno… Trudno wyprzedzić wampira, trudno zaradzić temu, że zdobywają kolejne ofiary podstępem, trudno także je zabić. 

„Miasteczko Salem” czyta się niezwykle szybko. Poszczególne rozdziały opisują historię innego bohatera, choć całościowo są spójne i klarowne. Przyznam się szczerze, że książka tak oddziałuje na psychikę, że gdy czytałam ją nocą, machinalnie łapałam się za medalik. Brrr… pamiętam ten dreszczyk. Powieść oczywiście polecam!


"Miasteczko Salem" Stephen King, wyd. Prószyński i S-ka
liczba stron: 528

Moja ocena: 9/10

*źródło zdjęcia: Prószyński i S-ka