Różne kolory miłości...

RECENZJA PRZEDPREMIEROWA

Kolor żółty przykuwa uwagę swoją intensywnością, czasami wręcz krzykliwością, przez co jest pełen sprzeczności. Z jednej strony kojarzy się przecież z energią i radością, nieraz przywodzi na myśl dobre wspomnienia upalnych dni, ludzkiej otwartości i życzliwości; z drugiej zaś łączony jest z tchórzostwem czy nieuczciwością. Panuje przecież powszechny sąd o tym, że żółte róże to symbol zazdrości. To dość osobliwy pogląd – tym bardziej, że równie powszechnie uważa się, że róża to kwiat miłości… Nie bez powodu jednak piszę tu o tych sprzecznościach, bowiem wspomniane kwiaty są motywem przewodnim najnowszej książki Gabrieli Gargaś o wdzięcznym tytule - „Pośród żółtych płatków róż”. Pojawiają się one zawsze wtedy, gdy wykreowani przez autorkę bohaterowie stają przed decydującymi wyborami, są na rozdrożu życiowych dróg, cierpią z miłości i przez miłość, która tak jak róże ma różne odcienie…

„Pośród żółtych płatków róż” to książka przede wszystkich o miłości, jej złożoności, nieoczywistości i o tym jak wielki wpływ ma na życie każdego człowieka. Warunkuje przecież jego zachowanie, przyczynia się pośrednio do podejmowanych decyzji. Potrafi uskrzydlać i nadawać sens życiu, ale też nierzadko tłamsi indywidualność, stawia wygórowane wymagania, a nawet prowadzi do destrukcji… Autorka z prawdziwą precyzją kreśli w swojej książce wiarygodne, ale odmienne portrety bohaterów zaplątanych w miłości. 

Zuza to ponad trzydziestoletnia singielka zakochana w żonatym mężczyźnie, który traktuje ją jak prywatną prostytutkę. Joanna, jej kuzynka, to prawdziwa współczesna kobieta wyzwolona, która stawia na karierę, a nie dom i pieluchy, przez co zaniedbuje swojego męża, Michała – pragnącego jej uwagi, poświecenia i… dziecka. Robert i Milena to małżeństwo jakich wiele: on - zapracowany biznesmen, ona - kura domowa, która dla niego wyrzekła się wszystkiego, nawet samej siebie. Jest jeszcze student Wojtek zakochany w starszej kobiecie, ciotka Zofia z tajemnicą sprzed laty oraz Agnieszka, cyniczna i pusta dziewczyna z liceum. Nie brzmi to jakoś nowatorsko i świeżo, prawda? Ale wierzcie mi, że nie o to chodzi, bo przecież życie to nie ciągłe odkrywanie czegoś nowego, ale pewna codzienność, rutyna, a nawet schemat. Historie takie jak te przekonują mnie jednak bardziej, bo są realne, współczesne - bo może nawet dzieją się tuż obok nas, może spotykamy ludzi podobnych do Roberta, Michała, Zuzy, a może sami jesteśmy ich odpowiednikami… Gabriela Gargaś stworzyła postaci z krwi i kości, ludzi, którzy upadają i podnoszą się, którzy mierzą się z życiowymi problemami, a przede wszystkim takich, których łączy rozpaczliwa potrzeba bliskości, zrozumienia i miłości – bez względu na wiek, światopogląd czy zajmowaną pozycję. Jej bohaterowie nie są więc płytcy i jednowymiarowi, są to ludzie z własną przeszłością, z bagażem pewnych doświadczeń, które warunkują ich postępowanie. Jak potoczą się ich dalsze losy? Czy wygra miłość? Czy Zuza zrozumie, że jest wykorzystywana i uwolni się od „swojego ukochanego”? Czy Joanna doceni męża i życie rodzinne? Czy małżeństwo Roberta i Mileny rozpadnie się czy, wręcz przeciwnie, małżonkowie pojmą jak wiele sobie zawdzięczają i postanowią pracować nas swoim związkiem? By się tego dowiedzieć, musicie sami przeczytać tę powieść! Gwarantuję, że dostarczy Wam ona wielu emocji, bo tak jak to bywa w życiu – nic nie jest tu pewne i oczywiste, a sprawy często komplikują się w najmniej odpowiednich momentach… 

Gabriela Gargaś posługuje się komunikatywnym i obrazowym stylem. Pisze prosto, naturalnie i lekko. Operuje słowem tak swobodnie, że odbiorca w skupieniu i uwadze śledzi dalsze losy bohaterów, nie zauważając nawet upływu czasu. Poprzez dopracowaną fabułę, złożone losy bohaterów i różnorodność emocji widać, że autorka jest baczną obserwatorką rzeczywistości, z której wyłapuje sytuacje ważne, warte omówienia i refleksji. Pisze przecież o różnych odcieniach miłości - pożądaniu, namiętności, zdradzie czy zazdrości. Porusza wciąż aktualne i obecne u wielu problemy zachodzące w relacjach damsko – męskich, przy czym niczego nie banalizuje. Jeśli więc szukacie dobrej powieści obyczajowej, w której miłość, jako główny motyw, nie jest potraktowana jednopoziomowo, to „Pośród żółtych płatków róż” jest doskonałym wyborem! Polecam! 

„Pośród żółtych płatków róż” Gabriela Gargaś, wyd. Feeria

liczba stron: 307

Moja ocena: 8.5/10

Książkę przeczytam dzięki uprzejmości Wydawnictwa Feeria - fakt ten nie miał jednak wpływu na moją ocenę!